Bij SVO De Zweef/DES ging het vandaag hoofdzakelijk over de Flügel.

Eindelijk was het dan zover: de 1e competitiewedstrijd stond op de agenda. Maar voor het zover was moest eerst een andere agenda worden afgewerkt en dat was die van de randzaken, huishoudelijke mededelingen en regels binnen SVO De Zweef/DES VR3. Ondergetekende kreeg daarvoor het mandaat van trainer Bert om het woord te voeren. Besproken werden regels rondom het afmelden voor trainingen en wedstrijden, de materiaaldienst, omgaan met wedstrijdkleding en representatiekleding, vervoer naar uitwedstrijden, de doelstelling, het aanvoerderschap (waarover later meer), de feestcommissie, sparen voor uitjes, de boetepot en omgaan met de media.

Jazeker, dat laatste was nodig gelet op de doelstelling voor dit seizoen van dit dreamteam en de daaruit voortvloeiende verwachte stormloop van tv, radio en schrijvende pers. De revue v.w.b. de doelstelling passeerden handhaving (al voor aanvang van de competitie gehaald, want er wordt uitgekomen in de 5e klasse en er is geen 6e), een periode pakken (niet echt een favoriet gespreksonderwerp voor een vrouwenteam), Europees voetbal (onze verste uitwedstrijden zijn in Almelo en Vriezenveen, dus al aardig richting Duitse grens), Top 3 of gaan voor het kampioenschap. Unaniem werd gekozen om voor het kampioenschap te gaan, dus de lat ligt hoog dit seizoen.

Belangrijk onderwerp was, naast de boetepot die beheerd zal worden door Bente en Daphne en de feestcommissie bestaande uit Anouk, Nienke, Romy en Sharon, toch wel het aanvoerderschap. Alhoewel iedereen in de veronderstelling was mee te mogen stemmen werd door de staf besloten dat zij de keuze zouden maken om niemand in verlegenheid te brengen. Het werd Nienke als 1e, Daphne als 2e en Kyra als 3e aanvoerder. Gelukkig kon iedereen leven met die keuze. Tja en toen kwam het. Nienke had schijnbaar al zo’n vaag vermoeden dat zij het zou worden. Ze had die ochtend ondergetekende al gevraagd het woord te mogen voeren en wat volgde was een hilarische, to the point, uitgekiende presentatie die u na kunt lezen in de fotobijlagen. Voor zover er al geen sprake was van een vrolijke stemming binnen de groep werd dit nog eens bekrachtigd door de presentatie van onze aanvoerder die de lachers meermalen op haar hand kreeg. De presentatie werd ook nog eens aan iedereen uitgereikt, mocht men de stortvloed aan woorden van Nienke het ene oor en in het andere oor uit hebben laten gaan. Keurig in een mapje werden de 2 A4-tjes uitgereikt vergezeld van een heerlijk shotje. Het ontlokte toeschouwer tijdens de wedstrijd Erik Velnaar, inderdaad vader van, de gevleugelde woorden dat alles bij SVO De Zweef/DES VR3 vanaf nu alleen nog maar over de Flügel zou gaan.

De avond voorafgaande aan de wedstrijd tegen SVVN VR1 was ondergetekende nog even uit eten geweest met Jan (detail: Heerdink) omdat hij had vernomen dat deze een wedstrijd van de vrouwen zou fluiten als invaller voor Gert (detail: De Vries) die om gezondheidsredenen helaas verstek moest laten gaan. Het leek al vreemd: een eigen scheidsrechter in een uitwedstrijd en toen ook nog eens bleek dat Jan niet VR3 maar VR1 zou fluiten werd besloten hem zelf het etentje maar te laten betalen. Die zogenaamde ‘Dutch treat’ houden we er maar in mocht Jan ons toch nog eens fluiten want tegenstanders lijken deze verslagen ook te lezen.

Na het uitgebreide entertainende voorprogramma werd op de fiets koers gezet naar de andere kant van Nijverdal om aan te treden tegen SVVN VR1, een heuse derby dus. Het was een indrukwekkend gezelschap dat dwars door het centrum van Nijverdal fietste en veel bekijks trok. De rode brigade noemde Bert het. En dan te bedenken dat de dames uit Daarle met de auto waren, dus de stoet had nog langer kunnen zijn. De speelsters van SVVN hadden met jaloezie gekeken naar het aantal speelsters dat SVO De Zweef/DES VR3 rijk was. Maar liefst 20, waarvan er deze zaterdag 17 aantraden. Een luxe probleem voor trainer Bert want het was passen en meten om iedereen te laten spelen. SVVN zelf had die luxe niet. Sterker nog het had personele problemen, maar wist toch een elftal op de been te brengen.

Onder de deskundige leiding van good old DES 1 verdediger Gerrit Timmermans (dus toch nog een scheidsrechter met banden met DES) werd 10 minuten later dan gepland afgetrapt. Bij de voorafgaande wedstrijd bleek de scheidsrechter niet op te zijn komen dagen. Een probleem dat bij DES gelukkig niet aan de orde is met een keurkorps aan leidsmannen. Later in de middag werd ondergetekende nog eens omringd met een deel van dit keurkorps. U mag 3x raden wat toen het gespreksonderwerp werd. Ondergetekende is uit verveling maar een kannetje bier gaan halen.

De verwachtingen van het De Zweef/DES dreamteam waren hooggespannen, mede ook omdat SVVN vorig seizoen 2x ruim werd verslagen. Uit werd het zelfs 0-8 na een 0-0 ruststand (ja hoor, echt waar!). Een speelster van SVVN liet zich zelfs ontvallen dat ze er eentje op zouden drinken als de uitslag onder de 0-21 zou blijven. Hoe ze die dag uit de kantine zijn gekomen is niet bekend. Hoe anders zou het namelijk gaan deze middag. DES had weliswaar de 1e aanvallende actie. Een schot van Kyra ging echter zo hoog over dat zelfs het ballenvangnet niet hoog genoeg was. Besloten werd schoten die over de ballenvanger gingen op te nemen in de boetepot, waarmee Kyra de twijfelachtige eer had de 1e donateur te worden. SVVN schoot vervolgens uit de startblokken. Een lange bal, het enige wapen deze middag van onze tegenstander, achter de verdediging van De Zweef/DES leidde tot twijfel bij keepster Desiree om wel of niet uit te komen. De keuze om het niet te doen bleek een ongelukkige. In eerste instantie wist ze met een katachtige redding de bal nog uit de hoek te halen maar de SVVN aanvalsters waren attenter dan de De Zweef/DES verdedigsters en één van hen kon vrij de 1-0 binnen tikken. Tot verbazing van alles en iedereen in en rond het veld, inclusief SVVN zelf, stond De Zweef/DES in de 3e minuut op een 1-0 achterstand.

Wat volgde was een spervuur van aanvallen met inzetten van Ilze, Kyra, Linsey, Nienke en Romy. Met kunst en vliegwerk wist SVVN echter de 0 te houden, vaak met meer geluk dan wijsheid, maar het moet gezegd, want anders doen we haar tekort, ook door een uitstekende keepster. Het duurde tot maar liefst de 27e minuut voor de dik verdiende gelijkmaker uiteindelijk binnen viel. Een prachtig steekballetje van Loes binnen de 16 werd met een subtiele voetbeweging van Nienke boven in het dak van het doel gewerkt. Wederom deed de aanvoerder van zich spreken en nam ze het team op sleeptouw. Het bleef daarna eenrichtingsverkeer van De Zweef/DES richting het doel van SVVN. Zelfs verdedigster Sharon kwam in kansrijke positie, evenals middenvelder Kyra en aanvalster Ilze. Op onnavolgbare wijze werden hun inzetten geblokt door verdedigsters. Gescoord werd er uiteindelijk vanuit dode spelmomenten. Tot 2x toe wist Ilze te scoren vanuit strak voorgegeven corners van Kyra. 1x Met de voet en 1x met een fantastische kopbal. De 2e corner was verkregen naar goed doorzetten van de voor Loes in de ploeg gekomen Sanne die ook in het begin van de 2e helft goed op dreef was op de linksbuiten positie. Na een stroef begin ging De Zweef/DES VR3 dus toch nog met een 1-3 voorsprong de rust in.

Uiteraard werd daar uitgebreid nagepraat over de toch wel tegenvallende 1e helft. Beloofd werd de 2e helft een tandje bij te zetten en voortvarend uit de startblokken te komen. Belofte maakt schuld zou je zeggen, maar wat bleef was de schuld want de belofte werd niet (direct) waargemaakt. Alhoewel de 2e helft qua eenrichtingsverkeer hetzelfde beeld te zien gaf als de 1e helft duurde het nog tot ver in de 2e helft voor de 1-4 viel. Daarvoor leidde het nieuwe spervuur van aanvallen tot doelpogingen van Kyra, na voorbereidend werk van Sanne en Nienke, van Romy, Ilze en Linsey. Laatstgenoemde stormde alleen op de keeper af. Met een sliding probeerde ze de bal in het doel te werken maar de poging ging net voorlangs. Het gelijktijdig inglijden van de keepster en een verdedigster van SVVN leidde bij Linsey tot blessures aan beide knieën en een scheenbeen. Tot haar verbazing kreeg ze geen strafschop. Ze was, zo bleek, de enigste want niemand anders zag er een strafschop in. De uitstekend leidende Gerrit Timmermans had dus het gelijk aan zijn zijde. Helaas moest Linsey door de blessures wel het veld verlaten. Ze werd vervangen door Natasja. Daarvoor waren Kirsten, Lisa en Marina al in het veld gekomen voor Bente, Sacha en Sharon. In de 64e minuut was het de beurt aan Romee om in te vallen voor Sanne en keerden Sharon en Sacha terug in het veld voor Nienke en Romy.

Ook nu bleef een volgende treffer lang uit. Na inzetten van Romy en Ilze, met opnieuw een kopbal van Ilze uit een corner van Kyra, die geen doel troffen was het in de 76e minuut Romy die met een prachtige steekbal door het hart van de SVVN verdediging Kyra vrij speelde. Die wist wel raad met dit buitenkansje en de 1-4 was een feit. Romy had de smaak te pakken want nog geen minuut later was het opnieuw een steekpass van haar die ditmaal Sharon vrij voor de keeper zette. Uiterst koelbloedig tekende zij voor de 1-5. Het verzet van het dappere SVVN was definitief gebroken. Hadden ze dan niets meer van zich laten horen in de 2e helft? Nou, toch wel iets, al was daarvoor de hulp van De Zweef/DES nodig. Een te zachte terugspeelbal moest door de inglijdende Desiree net voor de voeten van een SVVN aanvalster worden weggehaald. Naast een schot van afstand in blessuretijd dat ver naast ging was dit het enige wapenfeit van de groenwitten. De roodzwarte brigade van Bert was heer en meester. De door SVVN verwachte 21 tegendoelpunten werden niet gehaald alhoewel het aantal kansen ervoor ruimschoots de 21 overschreden. Na inzetten van Romee, na een splijtende dieptepass van Kirsten, schoten van Ilze en Sacha en een lob op het dak van het doel van Sharon was het slotakkoord voor de razendsnelle Romee. Een attente Sharon zette Romee met een snel genomen ingooi voorbij haar tegenstander. Vervolg was een prachtige 1-2 met Ilze die door Romee met een schitterende boogbal in de verre hoek werd bekroond tot een doelpunt. De scheidsrechter en onze assistent-scheidsrechter lieten tussendoor ook nog even hun voelbalkunstjes zien. Nadat hij een bal tegen het lichaam had gekregen gaf Gerrit een scheidsrechtersbal die hij met een dropkick in de voeten van een De Zweef/DES verdedigster plaatste. Assistent Jan wilde daar niet voor onder doen en hield aan de zijlijn een balletje even 2x hoog alvorens deze naar een De Zweef/DES speelster te spelen voor een ingooi. Het waren opvallende momenten in een niet zo mooie maar wel effectieve wedstrijd met als eindstand 1-6. Wellicht dat de hoge temperaturen op deze Indian Summer dag een rol speelden. De overwinning werd nog op het veld gevierd met een shotje en de bijgevoegde fotoshoot met dank aan fotograve Carolien Volkers, inderdaad: de moeder van. Samen met de ouders van Nienke, de moeder van Loes, de ouders van Sanne, de geblesseerde Anouk, onze zwangere dames Ester en Sunihta met dochter Lune, reservegoalie Anouk en de toch nog even langsgekomen Isa hadden zij de reis naar het sportpark Groot Lochter ondernomen. Zelfs (oud)trainer van De Zweef/DES VR2 en een tijdje ook VR3 Harry liet zijn gezicht nog even zien. Het werd zeer gewaardeerd!

Aanvoerder Nienke had besloten de nazit in eerste instantie bij SVVN in de kantine te houden alvorens met een (groot) deel van de De Zweef/DES speelsters terug te keren naar de kantine van DES. Onder het genot van shotjes bleef het nog lang gezellig onrustig, eerst op sportpark Groot Lochter, later op sportpark Gagelman.

Volgende week een vrije zaterdag, de week daarna, 5 oktober, om 12:30 uur een thuiswedstrijd tegen SVO Wierden VR2. Doordat de 1-6 de grootste uitslag bleek die dag werd het 1e resultaat richting de strijd om het kampioenschap gehaald, namelijk een 1e plaats op de ranglijst.

En ook dat moest natuurlijk weer worden gevierd een alcoholische versnapering.