Weer schoenen uit de wilgen maar nu helaas ook aan de wilgen bij DES VR1

Zaterdag 20 mei: de laatste wedstrijd van de competitie thuis tegen FC Winterswijk VR2. Een toch wel ietwat beladen dag. Niet vanwege de tegenstander, de stand op de ranglijst of wat deze zaterdag nog op het spel stond. Dat was namelijk in principe niets. De Zweef VR2 was inmiddels de terechte kampioen met een voorsprong van 7 punten op DES VR1.

Het gat van 12 punten tussen nummer 2 DES VR1 en nummer 3 AZSV VR3 bleek in 3 nog te spelen duels voor AZSV toch niet te dichten, welke rekenmethode ook werd gehanteerd. AZSV bleek later die dag gelijk te hebben gespeeld tegen SVZW dus dat gat werd nog vergroot naar 14 punten, met nog 2 inhaalwedstrijden voor AZSV voor de boeg.

Beladen was het door het aanstaande afscheid van maar liefst 6 speelsters. Aline, Elianne, Laura, Marieke, Marijke en Romee zouden na vandaag hun schoenen aan de wilgen hangen. Zonder iemand tekort te willen doen was het afscheid van Marieke er eentje om niet snel te vergeten. Maar liefst 22 jaar maakte zij deel uit van het vrouwenvoetbal bij DES. Man, kind, ouders en schoonouders waren dan ook uitgerukt om haar afscheidswedstrijd bij te wonen. De publiekswissel kort voor tijd en de door hartsvriendin van het eerste voetbaluur Nienke uitgereikte bloemen zorgden voor emotie en het wegpinken van traantjes.

Met een nieuwe kleine op komst gaat Marieke vooral genieten van haar gezin. Het zei haar van harte gegund, maar neemt niet weg dat we haar enorm gaan missen. Een DES VR1 zonder Marieke, het zal even wennen worden. Ook voor Aline, Elianne, Laura, en Marijke waren er bloemen. Romee was helaas niet aanwezig om haar bloemen in ontvangst te nemen.

Een aantal speelsters gaan we volgend seizoen misschien nog terugzien als gastspeelsters in een op te zetten roulatiepoule waarover later meer. Een feestavond zal uiteraard nog volgen om alle speelsters die stoppen nog een keer in het zonnetje te zetten. Aldus gingen na vandaag 6 paar schoenen aan de wilgen.

Voor deze wedstrijd kwamen er echter ook weer 2 paar uit de wilgen. Iris en Marlot maakten ditmaal vanuit Daarle hun verdienstelijke opwachting en zo kon trainer Bert Huesken beschikken over maar liefst 13 speelsters. Dat was ook te danken aan Laura die met een collega op haar werk had weten te regelen dat ze de laatste competitiewedstrijd, tevens haar laatste wedstrijd, toch kon spelen.

Diezelfde trainer Bert Huesken was een tevreden man. Zijn doelstelling: eindigen bij de top 3 was gehaald. Uiteraard zou je, zoals de Waldorf & Statler van ons fameuze scheidsrechterskorps het wellicht zeggen, kunnen stellen dat de 2e plek de 1e van de verliezers is, maar zo werd het niet ervaren. Als je, zoals De Zweef, 22 duels speelt, er 20 wint, 2 gelijkspeelt en 0 verliest dan ben je de meer dan terechte kampioen. Nogmaals chapeau voor De Zweef VR2!

Schrale troost: DES was één van de twee tegenstanders waartegen gelijk werd gespeeld. Bij die thuiswedstrijd van DES VR1 had er overigens meer in gezeten. De uitwedstrijd werd kort voor tijd nipt met 1-0 verloren. Die wedstrijd had gezien het spelbeeld geen winnaar verdiend maar kreeg die toch. De DES dames hadden thuis De Zweef in de beker voorafgaand aan het seizoen nog wel met 2-0 weten te verslaan. Misschien te vroeg gepiekt? Het mocht de pret en feeststemming niet drukken.

De laatste competitiewedstrijd dus en net als 3 weken geleden weer tegen FC Winterswijk, ditmaal op sportpark Gagelman. De uitwedstrijd was met 2-4 gewonnen. Een hele kluif omdat Winterswijk vanwege personele problemen beschikte over ervaren oud 1e elftal speelsters die nu uitkwamen in de 25+ competitie. Ook nu waren er weer personele problemen en ditmaal werd geput uit de MO18 van Winterswijk. Een tegenstander met jonge speelsters dus en met een hoog aan de hemel prijkend zonnetje werd gevreesd voor een conditionele slijtageslag.

Toch mocht dat geen probleem zijn. Na een fantastisch verlopen, door DES VR1 top georganiseerde, Tropical night de vorige zaterdag in de DES kantine was er nog even na gevierd tijdens de Nacht van Nijverdal de avond voorafgaande aan het duel tegen Winterswijk. Uiteraard werd alleen frisdrank gedronken en lag iedereen keurig om 00:00 uur in bed om topfit aan de aftrap te verschijnen. Oh nee, wacht….. Toch bleef de slijtageslag uit. De DES vrouwen lieten namelijk vanaf de aftrap zien zo langzamerhand een geoliede machine van routiniers te zijn. De ene na de andere oogstrelende combinatie, niet zelden in een hoog tempo, werd op de mat gelegd.

Zoals zo vaak dit seizoen was een succesvolle afwerking weer de bekroning die uitbleef. Met ook vandaag weer 8 te noteren 100% kansen, d.w.z. alleen voor de keeper opduiken, die allen om zeep werden geholpen maakten de dames van DES het zichzelf moeilijk. Een verschijnsel dat deze competitie vaak voor was gekomen. Verbazingwekkend als je dan weet dat dit team van alle teams deze competitie het beste doelsaldo, +74 en het meeste aantal doelpunten voor, +96(!) heeft weten te behalen! Niet in de laatste plaats dankzij doelpuntenmachine Aline.

Ook vandaag zou zij weer tekenen voor de 1-0 en de 2-0, wat uiteindelijk ook de einduitslag zou worden. De 1e helft was volledig voor DES met de ene aanval na de andere. Net als de 2e helft vorige week tegen SVVN waren de enige ballen die keepster Desiree moest verwerken terugspeelballen. Er viel geen enkele kans te noteren voor FC Winterswijk en dat was mede de verdienste van de verdedigsters Kirsten, Elianne en Ester onder de bezielende leiding van de immer koel optredende Marijke. Zij maakten aanvallen van Winterswijk vaak al op het middenveld onschadelijk.

Met combinaties tussen aan de ene kant Kirsten, Sacha, Milou en Marieke en aan de andere kant Elianne, Iris, weer Milou en Lizanne werden wederzijds kansen gecreëerd voor Aline, Ester, Sacha, Lizanne en Elianne. Ze strandden steeds op de keeper van Winterswijk die zich meer en meer wist te onderscheiden. Niet groot van postuur wist ze menige doelpoging van DES onschadelijk te maken. Een combinatie van verdienste van haar aan de ene kant en aan de andere kant het dus niet op scherp staan van het vizier bij meerdere DES speelsters. Het duurde dan ook tot de 24e minuut voordat de score werd geopend. Daarvoor was een dood spelmoment nodig. Een kopbal van Aline, na een perfect genomen corner van Milou, belandde via de binnenkant van de paal in het doel en dat zorgde op dat moment voor een bevrijdende 1-0.

Na een drinkpauze, ingelast door de ook nu weer voortreffelijk leidende scheidsrechter Gert de Vries, ging DES subiet door waar het gebleven was. Ondertussen was wel uit voorzorg Kirsten met een lichte hamstringblessure gewisseld voor Marlot. De inmiddels gearriveerde en warmgelopen Laura kwam voor Lizanne in het veld. Aanval na aanval vond plaats richting het doel van FC Winterswijk. Dan weer een prima actie van Milou, dan weer een prachtige combinatie tussen Ester, Marlot en Elianne, dan weer Zoef de haas acties van Elianne over de linker vleugel, ze brachten Iris, Sacha, Marieke, Laura en Aline diverse malen in scoringspositie.

Tegen de keeper aan geschoten, net over, net naast, de 2-0 wilde maar niet vallen. De rust werd dan ook bereikt met een stand van ‘maar’ 1-0. Eigenlijk viel er niets aan te merken op de prestatie in de 1e helft, anders dan het benutten van kansen. Het enige dat trainer Bert Huesken de dames dan ook mee kon geven was om wat rustiger te zijn in de afwerking.

Ceremoniemeester Nienke, niet spelend door een enkelblessure, had ondertussen alsnog gezorgd voor de thee en tevens dat de waterzak de 2e helft wel meegenomen zou worden naar het veld. Onder het genot van het bakkie thee werd de met vermoeidheid kampende keepster Desiree vervangen door Kirsten. De pet, handschoenen en tenue zaten haar als gegoten. Lizanne keerde weer terug in het veld voor Iris en aldus werd aan de 2e en laatste helft van dit seizoen begonnen. FC Winterswijk had ook door dat het nog maar 1-0 was en begon enthousiast aan de 2e helft. Tot 2x toe moest Kirsten (een beetje) aan de bak, maar deed dat ijzig kalm. De aanvallen van Winterswijk in het begin van de 2e helft waren dan ook slechts speldenprikjes. Met name Ester zorgde voor menige balherovering en in andere gevallen was er altijd nog Marijke die kwam, zag en overwon. DES nam dan ook al snel het aanvallende heft weer in handen.

Acties van Milou, Marieke, Lizanne en Elianne zorgden ook nu weer voor meerdere scoringskansen voor Aline, Milou, Marieke en Lizanne. Dichtstbij was Milou die een prima schot via de vingertoppen van de keeper op de lat zag belanden in de 56e minuut. Daaraan voorafgaand dacht alles wat DES was aan een strafschop na een handsbal. Of het kwam dat het maar met 1 hand was, of dat de verdedigster de bal niet klemvast had is niet bekend, maar scheidsrechter Gert de Vries oordeelde anders. Omdat de protesten aan DES zijde vervolgens al snel verstomden gaan we er maar vanuit dat de leidsman (weer) gelijk had. Bij de kansen die DES creëerde waren ook een aantal kolderieke momenten te beleven waarbij speelsters in kansrijke positie struikelden over hun eigen benen. Het deed een speelster verzuchten dat haar schoenen in de periode dat ze aan de wilgen hingen waarschijnlijk 3 maten waren gegroeid. In de 66e minuut viel dan toch de meer dan verdiende 2-0. Laura was haar tegenstander te snel af, niet voor het eerst deze middag. Haar steekpass binnen de 16 op Aline was loepzuiver op maat. Het buitenkansje werd door Aline uiterst beheerst afgerond middels een onhoudbare schuiver langs de keeper. Ook nu weer viel het doelpunt precies voor de drinkpauze.

En weer werd daarna de ene na de andere aanval gelanceerd op het doel van Winterswijk. Lizanne, Laura, Aline, Sacha en Marieke werden ditmaal om en om in scoringspositie gebracht door ook om en om Aline, Milou, Marieke en Laura. Mooi om te zien dus dat speelsters de ene keer aan het begin van een kans stonden en de andere keer aan het eind. Toch bleef het 2-0. DES had wel meer verdiend want een prachtige volley ineens van Lizanne ging net voorlangs terwijl een door Marieke ineens op de schoen genomen bal, na weer een perfecte corner van Milou, nu een keer wel voorbij de keeper ging maar door een verdedigster van de lijn werd gehaald. Het zat dus ook niet mee.

Vermeldenswaard is nog een kunststukje van Laura die een pass verstuurde middels een hoogstaand uitgevoerd vernuftig hakballetje. Het zette 2 tegenstanders op het verkeerde been. Waarschijnlijk waren haar medespeelsters zo onder de indruk en aan het genieten van deze truc dat ze vergaten de aanval voort te zetten. Ze bleven ademloos staan kijken. Het hakje kreeg dus niet het vervolg dat het verdiende. Komisch moment leek nog te komen van de hand van de voortreffelijk leidende (of had ik dat al gezegd) scheidsrechter Gert de Vries. Een stuitbal in het voordeel van Winterswijk leek uit zijn handen te vallen. Het terug vangen van de bal zag er komisch uit.

De uitleg: “net voordat ik naar de speelster van Winterswijk wilde gooien zag ik uit mijn ooghoeken Aline te dichtbij staan en moest ik de stuitbal onderbreken”. Ook nu trekken we de uitleg van deze uitstekende scheidsrechter niet in twijfel. Alles wat hij doet is in het belang van DES. Zo zette hij tijdens zijn warming up eigenhandig het hek langs het kunstgrasveld weer recht (zie foto). Zijn laatste fluitsignaal klonk bij alles en iedereen als muziek in de oren want de temperaturen waren inmiddels flink opgelopen en de vermoeidheid had aan beide kanten toegeslagen. Aldus kwam een einde aan de laatste wedstrijd van het seizoen tegen een uiterst sportieve tegenstander, FC Winterswijk.

Het resultaat: een verdienstelijke 2e plek op de ranglijst met 55 punten uit 22 gespeelde wedstrijden, 96 doelpunten voor, 22 tegen en dus een doelsaldo van +74 De publiekswissel voor Marieke had al plaatsgevonden en nu werden Aline, Elianne, Laura en Marijke aan de rand van het veld in de bloemetjes gezet door Anouk en Nienke. Bloemen die overigens allemaal geregeld waren door ceremoniemeester van de dag Nienke, waarvoor hulde! Even leek het erop dat het spannend zou worden of er volgend seizoen nog wel een DES VR1 zou zijn.

Dankzij de toezegging van Anouk, Bente, Daphne, Desiree, Ester, Kirsten, Loes, Milou, Nienke, Sacha en Sunihta is er gelukkig alsnog de beschikking over in ieder geval 11 speelsters.

Momenteel wordt er hard gewerkt aan het opzetten van een roulatiepoule van gastspeelsters die wel 1x per maand een wedstrijd willen spelen. Doelstelling is minimaal 8 speelsters, zodat elke wedstrijd kan worden beschikt over 2 gastspeelsters. Daarnaast is er nog ons eigen MO20 waar (in noodgevallen) waarschijnlijk nog een beroep op kan worden gedaan en zijn er de gesprekken met De Zweef over een samenwerking die op korte termijn voor DES VR1 en op lange(re) termijn voor beide verenigingen hun vruchten kunnen afwerpen. De oproep: weet jij of ben jij een (oud)speelster die wel in zo’n poule mee zou willen draaien laat het ons dan weten.

We begroeten je graag bij één van de gezelligste vrouwenteams van Nijverdal en de rest van de wereld. Vanaf deze plaats alvast een prettige vakantie toegewenst en een woord van dank richting al onze supporters, die ook deze zaterdag weer massaal waren komen opdagen, de vrijwilligers die zich voor ons team hebben ingezet waaronder de scheidsrechters van het DES keurcorps, de lezers en lezeressen die zich door deze stukjes heen hebben geworsteld, onze trainer Bert Huesken en zijn staf en natuurlijk onze fantastische speelsters.

Tot volgend seizoen bij DES VR1!

Dit was het laatste epistel van uw stukkiesschrijver. Voor nu is het dan ook: over en uit, aju!