Als de assistent-scheidsrechter van de tegenpartij na de wedstrijd naar je toe komt en zegt nog nooit zo’n goede scheidsrechter te hebben gehad dan mag daar wel wat aandacht aan worden besteed. Helaas was dit de scheidsrechter van dienst ook ter ore gekomen met als gevolg dat het na afloop van de wedstrijd in de kantine nergens anders meer over ging. De schoenen gingen uit, er werd alleen nog maar naast gelopen. Waar we begonnen met een 10 voor de scheidsrechter o.b.v. de complimenten van de tegenstander werd er geëindigd met een 7,5 omdat enkele speelsters van DES het niet eens waren met de beslissing een vrije trap te geven waaruit de 3-1 viel. Het ontlokte Elianne de uitspraak “scheids dit is kansloos”. Zelfs de eigen dochter wierp hoogst verbaasd een blik richting haar vader na een vrije trap tegen haar. Dochterlief is Marieke van Egmond en vaderlief, de scheidsrechter, Jan Heerdink. Jan was door scheidsrechters coördinator Robert van Veen aangesteld als vervanger voor de van een langdurige griep herstellende Gert de Vries. Beiden op papier uiterst capabel om deze wedstrijd te leiden. Een wedstrijd met toch ietwat van een voorgeschiedenis, waar deze zonnige zaterdag gelukkig niets meer van te merken viel.
Trainer Bert Huesken kwam deze zaterdag met de volgende opstelling: in doel Anouk die de geblesseerde Desiree verving. Desiree die een flinke beenwond had overgehouden van het duel een week eerder op het kunstgras van AZSV in Aalten. De achterhoede werd gevormd door Marijke, aanvoerder Ester, Daphne en Elianne. Het middenveld door Laura, Milou en Nienke en de voorhoede door Sacha, Aline en Marieke. Op de bank namen plaats Loes, die terugkwam van een wedstrijd bij MO20 waar ze helaas geen speelminuten kreeg en Kirsten die net als Gert de Vries herstellende was van een zware griep.
Na afloop van haar eigen wedstrijd met MO20, waar een 0-1 achterstand bij rust werd omgebogen in een knappe 2-1 overwinning, sloot Cheyenne nog aan, eveneens beginnend op de bank.
Tijdens de bespreking had trainer Bert zich dermate cryptisch uitgelaten dat dit leidde tot de uitspraak “ik krijg kortsluiting in m’n hoofd” bij één van de speelsters. Wat was er dan zo cryptisch? Welnu volgens Bert begon de bespreking een kwartier later zodat de warming up langer zou kunnen duren?!
Wat hij bedoelde was dat een kwartier later werd begonnen met de bespreking zodat de speelsters direct daarna naar de kleedkamer konden gaan, i.p.v. te ‘blijven hangen’ in de kantine waardoor men nog wel eens te laat aan de warming up begon.
Een ander kortsluitingsmoment was de opmerking van Bert: “Vragen? Nee?” waarbij de tijd tussen ‘vragen’ en nee’ welgeteld 1 seconde was. Het resulteerde er uiteindelijk wel in dat op tijd de kleedkamer werd opgezocht en warempel op tijd aan de warming up werd begonnen.
Die warming up zou vervolgens langer duren dan gebruikelijk want Luctor was alle materialen vergeten, oftewel shirts, ballen, waterzak, e.d. Eén van de ouders werd bereid gevonden de shirts vanuit Almelo naar Nijverdal te brengen en door de leiding van Luctor werd ter plekke besloten om, net als bij DES, toch maar een schema materiaaldienst te maken voor de rest van het seizoen.
Met een aantal minuten vertraging kon scheidsrechter dan toch de aftrap laten verrichten.
Na 4 minuten kon het eerste wapenfeit worden genoteerd. Aline zette goed door in een paar duels maar zag de bal uiteindelijk van haar voet geplukt worden door de keepster van Luctor. Een keepster overigens die evenals in de uitwedstrijd bij Luctor een nagenoeg perfecte partij keepte. Het ontlokte de leiding en fotograaf van Luctor na afloop de uitspraak dat dankzij haar de score niet in de dubbele cijfers was geëindigd en dat was een absoluut juiste constatering.
De bij dit artikel gevoegde prachtige fotoreportage is overigens ter beschikking gesteld door de fotograaf die alle wedstrijden van Luctor vastlegt. Een groot compliment is op zijn plaats en een bedankje voor het ter beschikking stellen van de reportage.
Na het eerste wapenfeit van DES was het Luctor dat meer en meer het heft in handen nam met schoten naast en voorlangs. DES liet Luctor in de wedstrijd komen door te snel en te vaak de lange bal te hanteren, iets waar de trainer in de rust uitgebreid op hamerde. Het deed de vorige week geblesseerd geraakt Anouk, die haar team kwam aanmoedigen, vanaf de bank de uitspraak ontlokken of er iets mis was met het IQ dan wel de oren van haar collega’s want de opmerking niet de lange bal te hanteren leek aan dovemans oren besteed. Men bleef ermee doorgaan.
Na een kwartier was het DES dat het heft weer in handen nam met gevaarlijke acties van Sacha, Nienke, Marieke, Aline en Elianne. Het leidde niet tot de openingstreffer.
Die viel uiteindelijk pas in de 30e minuut toen Ester besloot van zo’n 25 meter verwoestend en onhoudbaar voor de keepster uit te halen. Moeder Ingrid kon trots zijn, 1-0, de ban was gebroken.
Daarvoor moest de nog wat zieke Kirsten alsnog aantreden voor de met een bovenbeenblessure uitvallende Daphne. Gevreesd wordt dat we ook haar, net als Anouk, enige tijd zullen moeten missen. Hopelijk is dat niet het geval.
Gelukkig voor haar kon Kirsten vrij snel weer op de bank plaatsnemen omdat inmiddels Cheyenne was aangesloten.
DES werd sterker en sterker met kansen voor Milou, Sacha. Aline, Marieke en Cheyenne.
In de 39e minuut viel als logisch gevolg van de aanvalsgolven de 2-0 nadat Marieke met een steekpass Aline vrij voor de keepster zette. Marieke op haar beurt was bereikt middels een uitstekende pass van Laura. Dit kunststukje werd exact zo herhaald in de 43e minuut toen opnieuw Laura aan de basis stond van een combinatie tussen Marieke en Aline, waarbij laatstgenoemde tekende voor haar 2e doelpunt. Met 3-0 werd de ruststand bereikt.
Qua cijfers ietwat geflatteerd want daarmee zou Luctor te kort worden gedaan, maar qua stand een meer dan verdiende voorsprong.
Het devies in de rust: geen lange ballen maar korte combinaties zoals die hadden geleid tot de 2-0 en 3-0. Loes kwam in het veld voor Nienke, die nog moegestreden leek van de wedstrijd een week eerder waarin ze één van de absolute uitblinkers was. Nienke gaf ook zelf aan niet lekker in de wedstrijd te zitten. Ze bleek nadien snel hersteld want al na 3 minuten op de bank vroeg ze Bert wanneer ze er weer in mocht.
De peptalk in de rust leek te werken want al in de 46e minuut speelde Milou zich knap vrij, wist Cheyenne te bereiken die op haar beurt Marieke met een sublieme pass alleen op de keepster af wist te sturen. Waarschijnlijk besefte Marieke niet hoeveel vrijheid ze had want ze besloot vrijwel direct van grote afstand te schieten, zo groot dat de keepster de bal redelijk eenvoudig kon keren.
Al snel daarna bleek het rustgesprek van Bert alweer te zijn vergeten en werd weer te snel en te vaak de lange bal gehanteerd. Deze waren een prooi voor de keepster en de verdedigsters van Luctor . Eén van de onderscheppingen leidde tot een counter waarbij de scheidsrechter een overtreding van Elianne zag die Elianne, Ester en Marijke meenden niet te hebben gezien. Afijn, een vrije trap op de rand van de 16 was het gevolg. Anouk besloot geen grote muur neer te zetten maar slechts 2 speelsters voor haar te posteren. Het bleek een kleine misrekening, de enige van de verder feilloos keepende Anouk, want de vrije trap werd beheerst langs het muurtje ingeschoten en zo kwam ineens de 3-1 op het bord.
Luctor kreeg moed en DES raakte eventjes de kluts kwijt. Een schot van Luctor in het zijnet was het gevolg en DES kwam daar goed mee weg.
Gelukkig werd de kluts snel teruggevonden en in de 51e minuut was het Milou die over schoot na een perfecte combinatie tussen Marieke en Aline. Het deed de bank verzuchten dat het overschieten toch wel ‘typisch Milou’ was. Ze kon er zelf ook hartelijk om lachen en de rest van de wedstrijd beperkte ze zich tot het links en rechts strooien met prachtige passes.
Nadat een speelster van Luctor haar knie ongelukkig verdraaide moest Luctor het tijdelijk stellen met 10 man (vrouw). DES wist van de vrouw meer situatie te profiteren. Eerst was het Cheyenne die dichtbij een treffer was met een schot dat uiteindelijk te weinig kracht had over een te grote afstand. Na een prachtige ‘one toch’ combinatie tussen Laura, Cheyenne en Aline was het laatstgenoemde die op snelheid doorbrak en via de binnenkant van de paal tekende voor de 4-1.
Na 68 minuten was Luctor weer op volle oorlogssterkte. Het deerde DES niet want in diezelfde minuut was er een fraaie 1-2 tussen Marieke en Cheyenne die door Cheyenne werd afgerond met een bekeken geplaatst schot in de korte hoek. De keepster van Luctor lag echter in de weg en wist opnieuw een geweldige redding te verrichten.
In de 71e minuut bleek zelfs Aline niet alle kansen te kunnen verzilveren. Cheyenne stuurde Marieke diep en die aarzelde niet maar speelde de bal direct breed naar de geheel vrijstaande Aline. In plaats van direct uit te halen wilde Aline de keepster omspelen maar die wist zeer slim de bal van haar schoen te plukken.
Nadat Nienke uiteindelijk toch weer in het veld was gekomen voor Cheyenne was er nog een schot van Loes dat rakelings over ging. Een doelpunt zou tevergeefs zijn geweest, want de assistent-scheidsrechter van Luctor constateerde dat ze dit deed vanuit buitenspelpositie.
Het bleek uitstel van executie want nadat Aline in de 80e minuut een prachtige lob, na een geweldige pass van Marieke, net over het doel zag verdwijnen was het in de 86e minuut Ester die haar kunststukje van de 1e helft wist te herhalen en opnieuw van zo’n 25 meter verwoestend uithaalde. Het zou de eindstand van 5-1 betekenen.
Het spel kwam nog een paar keer stil te liggen door blessures aan beide kanten en de wedstrijd ging uiteindelijk als een nachtkaars uit. Maar niet nadat assistent-scheidsrechter Jan langs de lijn maar weer eens een bal fraai doodlegde.
De zelfbenoemde ‘beste scheidsrechter ooit’ Jan Heerdink vond het welletjes en liet niet de volledige blessuretijd naspelen maar blies na 47 minuten, met instemming van iedereen, voor het einde.
Aldus kon opnieuw een overwinning worden bijgeschreven op de palmares van DES VR1. Het was er eentje die niet gemakkelijk tot stand kwam door het goede tegenspel van het jonge Luctor team uit Almelo. Gelukkig voor DES stond de verdediging met Marijke, Ester, Elianne en Laura weer eens als een huis zodat weinig kansen werden weggegeven. Wat (opnieuw) ontbrak was het benutten van de vele kansen, maar dat had zoals gezegd ook te maken met de uitstekende keepster van Luctor.
Volgende week volgt de uitwedstrijd tegen de nummer 4 van de ranglijst BWO in Hengelo.
Kijken of voor die wedstrijd ook een ‘beste scheidsrechter ooit’ wordt aangesteld.
Pieter Molenaar
DES 1 heeft gisteren in de stromende regen de oefenwedstrijd tegen GFC uit Goot verdiend met 4-3 gewonnen. Na een ruststand van 1-1 (doelpunt Jurre) kwam DES met een gewijzigd team na rust al snel op een 1-3 achterstand.
Dat het jonge team van trainer Eddy Zwijnenberg zich hierdoor niet van de wijs lieten brengen was knap. Het team toonde veerkracht door met verzorgt voetbal terug te komen tot 3-3 (doelpunten: Nick en Jurre)
Het overwicht wat de rood-zwarten hierna creëerden zorgde voor veel kansen op de overwinning. Het was uiteindelijk speler van DES JO19-1 Bertho Brinkman die vlak voor tijd DES 1 op een schitterende manier naar een verdiende overwinning kopte, door de bal onhoudbaar in de kruising te mikken.
DES 1 is het nieuwe kalenderjaar goed begonnen met 2 overwinningen op rij.
